copertina SDP numero 5
  Eventi  -  Redazione  -  Numeri arretrati    
  Indice   -[ Editoriale | Letteratura | Musica | Arti visive | Tempi moderni | Lingue | Redazionali ]-
 

Intervista a Enrica Zunic

Ci sono tanti modi per raccontare l’irraccontabile, per raccontare la tortura. Enrica Zunic ha cercato di farlo... a cura di Massimo Acciai

...che tu sia per me il coltello (Kafka e le avventure del pensiero)

Intervista a Mario Ajazzi Mancini... a cura di Monica Pintucci e Massimo Acciai

Narrativa

Schizocosmia... di Francesco Felici
Il paesaggio... di Andrea Cantucci
Fiore senza petali... di Miklós Rödzsjer
Lettera sommossa dell’amato consumato... di Monica Pintucci

Poesia italiana

Questa rubrica è aperta a chiunque voglia inviare testi poetici inediti, purché rispettino i più elementari principi morali e di decenza...
poesie di Massimo Acciai, Daniela Adamo, Maria Chiara, Andrea Cantucci, Lorenzo Carpentiero, Francesco Felici, Altèro Lupo, Marco Saya

Poesia in lingua

Questa rubrica è aperta a chiunque voglia inviare testi poetici, in una lingua diversa dall'italiano, purché rispettino i più elementari principi morali e di decenza...
poesie in lingua esperanto, volapük, ungherese, napoletano

Aforismi

Massime... a cura di Lorenzo Carpentiero

Poesia in lingua esperanto


Dum la blua maten' sunplena

di Julia Alekséevič

En la jaro jam pasita
kunvenis tien la vojagantoj
dum la tagoj kiam la tagoj malabundis
ĉi tie la ŝipo eknavigis
dum la blua maten’ sunplena.
Kaj la noktoj sekvis la tagojn
kaj diris la rakontistoj
kiel la multaj kuraĝaj animoj
dum multaj solaj tagoj
ili navis ĝis malproksimajn landojn.
 
Ĉu ne aŭdis vi mian vokon trans la temp’?
Ĉu ne aŭdis? Vokas mi.
 
Skribas vi min en la sablo
por kiam mi prenos manon vin.


Neĝo

di Miklós Rödzsjer

Subtilaj, blankaj, tiel krommagiaj,
oblikve falas la feinaj fumoj,
rapide kaj silente sen la lumoj
de l'urbo kiu kuŝas sub aliaj
tegmentoj, kaj mi, preter la fenestro,
mirvidas la manaan mardan maron
descendi sur la altbetulan aron
kaj eĉ sur vin, ho ina mia estro.
Du katoj ludas inter si kaj ĝojas,
en neĝon stumblas, eĥe miaŭas,
sin kisas kaj karesas dolĉmiene.
Jen hundo, pro ĵaluzo, ade bojas,
kaj kure saltas: ili adiaŭas
sin mem. Am', ni ligatas perfadene...
 

Per saperne di più sull'Esperanto consulta la pagina collegamenti

Segreti di Pulcinella - © Tutti i diritti riservati